පොතක් නිසා

ප්‍රදර්ශන ශාලාවේ කෙළවරට වන්නට වූ කුටියෙහි පොත් අලෙවියෙහි යෙදී සිටියේ ප්‍රියමනාප පෙනුමැති තරුණියන් දෙදෙනෙකි. දින ගණනාවක් පුරා දෝරෙ ගැලූ ඔවුන්ගේ සුහද සිනහවන් තව අවසන් නැති සෙයකි. ඇතැම් ගනුදෙනුකරුවෙකු සමග ඔවුහු වදනක් දෙකක් වැඩිපුර දොඩති; සිය සාප්පුව පිහිටා ඇති ස්ථානය දැක්වෙන කුඩා පතක් පොත් තුළ රුවති. උරයක බහා දෙනු ලබන පොත් මිටිය ගනුදෙනුකරු විසින් හරිහැටි අල්ලාගන්නාතුරු ඔවුහු එක් අතක් යටින්ද, අනෙක් අතින් පටියද අල්ලාගෙන එහි බර දරති. ඇතැම් තරුණ ගනුදෙනුකරුවකුගේ අත වැරදීමකින් පොත් උරයත් සමග තරුණියකගේ ඇඟිලිද අල්ලාගනී. 

ඔවුනට පියවර කිහිපයක් ඈතින් වූ මේසයක් පිටුපස මැදිවියෙහි කාන්තාවක් වාඩිගෙන සිටී. තාරුණ්‍යය වියැකී නැති ඇගේ මුහුණේද අර තරුණියන්ගේ සිනහවම රැඳී ඇත. මේසය මත පොත් රාශියකි. මේ පොත් පෙරළා බලන තලතුනා ගනුදෙනුකරුවන් සමග ඇය සාහිත්‍යය, කියවීමේ පුරුද්ද, ගත්කතුවරුන්, පොත් ව්‍යාපාරය ආදී විවිධ කරුණු සාකච්ඡා කරන්නීය. හිස සළන ගනුදෙනුකරුවෝ ඇයට එකඟ වෙති; නොයෙකුත් ප්‍රශ්න නගති; මේසය මත ඇති පොත්වලින් එකක් හෝ දෙකක් තෝරාගෙන ඇයට සිනහවකින් සංග්‍රහ කරති.


සාමාන්‍ය ප්‍රමාණයේ පොතක් අතැතිව මේ කුටියට පිවිසි තරුණයා, පෙණුම අනුව සරසවි සිසුවකුයයි අනුමාන කළ හැක.
තරුණියන් සහ ඔවුන් අසල රොක් වී සිටි ගනුදෙනුකරුවන් දෙස තත්පර කිහිපයක් බලා සිටි ඔහු, රාක්කවල අසුරා ඇති පොත් පිරික්සන්නට විය. ඇතැම් පොතක් අතට ගෙන පිටු පෙරළා බලන ඔහු එය ආපසු තබයි. අවසන ඔහු පොතක් තෝරා ගන්නාවිට කුටිය ගනුදෙනුකරුවන්ගෙන් හිස් වෙමින් තිබිණි. තරුණියන් ඉදිරියේ වූ මේසයට තරමක් බර වූ ඔහු අහිංසක සිනහවකින් ඔවුන්ට සංග්‍රහ කළේය.


"මෙතන සෙනග පිරිලා හින්දා මම කෙළින්ම පොත් තෝරන්න ගියා." ඔහු තෝරාගත් පොත මේසය මත තැබීය. අනතුරුව ඔහු සාප්පුවට රැගෙන ආ පොත දකුණත පැත්තට වන්නට සිටි තරුණියට දිගු කළේය. "මෙන්න මේක වෙනුවට මාරු කරගන්න."
තරුණිය පොත අතට ගත්තාය.
"ඇයි, මේක හොඳ නැද්ද?" ඇය සුහදව අසමින් පොතේ පිටු පෙරළා බැලුවාය.
"ම්ම්ම්. ඉස්සෙල්ලා හොඳයි කියලා හිතුණු හින්දයි ගත්තෙ. පස්සෙ මාරු කරන්න හිතුණා."
"ප්‍රශ්නයක් නැහැ. දෙන්නකො රිසිට් එක."

තරුණයා කමිස සාක්කුවට අත යැවීය. එහි වූ හතරට නැවූ කොළ කැබැල්ල රිසිට් පත නොවීය. එය නැවත සාක්කුව තුල රුවාගත් ඔහු කලිසම් සාක්කු පිරික්සන්නට විය. ඉදිරිපස සාක්කු තුළ වූයේ කොටු කොටු ලේන්සුවක් පමණකි. පිටුපස සාක්කුවෙන් දෙකට නැවූ හම් පසුම්බිය එළියට ඇදගත් ඔහු එතුළ පිරික්සා බැලීය.
රිසිට්පත නැත.

"හරි වැඩේනෙ." තරුණයා අසරණව තරුණියන් දෙස බැලීය. "රිසිට් එක නෑ."
"නැති වෙන්න බෑනෙ." තරුණියෝ මුහුණෙන් මුහුණ බැලූහ.
"රිසිට් එකක් දුන්නෙ නැද්ද දන්නෙ නෑ."
"නෑ නෑ අපි එහෙම පොත් දෙන්නෙ නෑ. සමහරවිට පොත දාලා දුන්නු මල්ලෙ ඇති. ඒක විසි කළාද?"
"නැහැ; මේකයි. මම ආවෙ කට්ටියක් එක්ක. අපි පොත් ගත්තෙ එකට. පස්සෙ එළියට ගිහින් පොත් බෙදා ගත්තා. මල්ල වැඩියෙන් පොත් ගත්තු එක්කෙනා අතේ."
"ඉතින් මොකද කරන්නෙ?" තරුණියන් පත්වූයේ අනපේක්ෂිත තත්ත්වයකටය. "රිසිට් එක නැතුව මාරු කරන්න බෑනෙ."
"මොකද කරන්නෙ?" තරුණයා පොත් අතගාමින් තරුණියන් දෙස මාරුවෙන් මාරුවට බැලීය.
"යාලුවව හොයාගෙන එන්න. අපි පොත අරන් තියන්නම්." තරුණයා කෙරෙහි අනුකම්පාව ඉපිදවූ තරුණියක් කීවාය.
"ඒගොල්ලො ගියා. පොත මාරු කරගන්න ඕනෙ හින්දා මං ආපහු ආවා."
"හරි වැඩේ තමයි." එක් තරුණියක් මැදිවියේ කාන්තාව දෙසට හැරුණාය. "අම්මේ, පොඩ්ඩකට එන්නකො."

තරුණයා තමන් ගෙනා පොත නැවත අතට ගත්තේය. තරුණියෝ සිද්ධිය මවට පැහැදිලි කළහ.
"යාලුවන්ට කතා කරන්න බැරිද?" ඇය විමසුවේ තරුණයාගේ ඉඟෙහි එල්ලෙන දුරකථනය දෙස බලමිනි. "ගේට්ටුව ළඟට ඇවිත් රිසිට් එක දීලා යන්න කියන්න."
"බලමු." තරුණයා දුරකථනය ගෙන යම් අංකයක් යොදා ඇමතුමක් ගත්තේය. එයට බොහෝ වේලා සවන් දුන් ඔහු බලාපොරොත්තු කඩවූ මුහුණින් යුතුව ආපසු දුරකථනය පටියෙහි එල්ලා ගත්තේය.
"උත්තරයක් නෑ. බස් එකේ වෙන්නැති. සද්දෙට ඇහෙන්නෑනෙ."
"හරි වැඩේ තමයි." කාන්තාව අනුකම්පා සහගතව පැවසුවාය. "ඒත් අපෙන් ගත්ත එකක්ද කියලවත් අපි දන්නෙ නෑනෙ රිසිට් එක නැතුව. ඕනෙනම් අපිට පොත අරන් තියන්න පුලුවන් හෙට ඔයාට ඇවිත් මාරු කරගන්න."
"අපි කුරුණෑගල." තරුණයා වෙලාව බලමින් පැවසීය. "හෙට එන්නනම් බැරිවෙයි. ඕගොල්ලො මොකක් හරි සළකුණක් දාලා ඇතිනෙ පොත්වල."

දිගු අත් සහිත ලා පැහැ කමිසයක් හැඳි, උස මහත පුද්ගලයෙක් කුටියට ඇතුළු වූයේ මේ මොහොතේය.
"පොඩි ප්‍රශ්නයක්." කාන්තාව ඔහුට ගැටළුව කීවාය. උස මහත පුද්ගලයා තරුණයාගේ හිස සිට දෙපතුළ දක්වා විමසිලි සහගතව බැලීය.
"රිසිට් එකක් නැතුව ඔයා කොහොමද පොත ගෙනියන්නෙ එළියට?" ඔහු සිය දුරකථනය අතට ගෙන අංක යොදමින් විමසීය.
"ඔය ජාතියෙ අය තුන් හතරදෙනෙක්වත් එනවා හැම අවුරුද්දෙම. බොහොම කණගාටුයි පුතා. ඔයා පොලිසියත් එක්ක විසඳ ගන්න ඔය ප්‍රශ්නෙ."
"මම හොරෙක් නෙවෙයි." තරුණයා පොත මේසය මත තැබීය. "මාව විශ්වාස නැත්නම් මෙන්න පොත."
ඔහු කුටියෙන් ඉවත් වීමට සැරසුණි.
"කොහෙවත් යන්න එපා." උස මහත පුද්ගලයා ඔහු වළකාලමින් පැවසීය. සිද්ධිය සවන් වැකුණු අසල්වැසි කුටි හිමියන් කිහිපදෙනෙකුත් මේ වනවිට සාප්පුව ඉදිරියට රොක් වී තරුණයාගේ මග අවහිර කළහ.
"පොත තියාගන්න. මම හොරෙක් නෙවෙයි." තරුණයා යළිත් පැවසීය.
"ඔයා වැරැද්දක් කරලා නැත්නම් බය වෙන්න දෙයක් නෑනෙ පුතා." උස මහත පුද්ගලයා අනතුරුව සිය ප්‍රේක්ෂකයන් ඇමතුවේ තරුණයාගෙන් ඇස් ඉවතට නොගනිමිනි. 
"එක තැනකින් කොහොම හරි පොතක් පන්න ගන්නවා; ඒත් රිසිට් එකක් නැතුව ගේට්ටුවෙන් එළියට ගෙනියන්න බැරි හින්දා මේ වගෙ තැනකට එනවා අපිව රවට්ටලා රිසිට් එකක් ගන්න. මේවට අනුකම්පා කරලා බෑ. හැමදාම සිද්ද වෙන වැඩක්."
තරුණයා වෙවුලමින් බිම බලාගෙන සිටී. තරුණියන් දෙදෙනා පිළිකුලෙන් ඔහු දෙස බලති. ඔවුන්ගේ සිනහව වියැකී ගොසිනි.

"හොරා!"